23
Zorg, Techniek, Trucs
pervlak is de aanwezigheid van suiker.
Als resultaat van de activatie van
bacteriën worden producten gevormd
(
zuren) die het tandoppervlak bescha-
digen (mineralen losweken). Of deze
schade blijvend zal zijn hangt dan weer
af van het mondmilieu (o.a. samen-
stelling en hoeveelheid speeksel).
Wanneer het herstelmechanisme van
het mondmilieu overschreden wordt,
zal een cavitatie (gaatje) ontstaan. We
spreken hier van tandbederf.
In een eerste fase zal de schade
zich beperken tot de glazuurlaag,
maar wanneer dit onbehandeld blijft
breidt het letsel verder uit en zal de
tandzenuw reageren. Aanvankelijk
met gevoeligheid bij prikkels (warm,
koud, zuur, zoet), nadien ook spon-
taan (bv nachtelijk). Wanneer er geen
behandeling volgt kan dit uiteindelijk
aanleiding geven tot het ontwikkelen
van een infectie in de interne delen
van de tand, welke zich nadien verder
uitbreidt via de tandwortel naar de
omgevende weefsels rond de tand.
Dit kan zich manifesteren als een
acuut abces, eventueel zelfs met
forse zwelling van de weke delen
rond de tand. Maar dit kan ook slui-
merend verlopen, met slechts vage
pijnklachten. Vooral deze infectie-
haarden blijven vaak onbehandeld en
zijn het meest te vrezen vermits ze
verwikkelingen op afstand kunnen
veroorzaken. Dit onderlijnt meteen
het belang om preventief bij de tand-
arts langs te gaan, ook bij afwezigheid
van klachten.
Tandvleesproblemen
worden veroorzaakt
door bacteriën die zich nestelen
langsheen de tandvleesrand of in de
ruimte tussen tand en tandvlees, in
het laagje tandplaque. Bij chroni-
sche aanwezigheid van tandplaque
ontstaat een ontstekingsreactie van
de tandvleesrand. Dit uit zich klinisch
via rood, gezwollen tandvlees dat
makkelijk gaat bloeden. Meestal is dit
pijnloos. Wanneer dit echter onbehan-
deld blijft, kan dit evolueren naar de
afbraak van de steunweefsels rondom
de tand (ophangvezels en bot) met
‘
uitgroeien’ van tanden, loskomen en
zelfs verlies van tanden. Deze ontste-
kingsreactie verloopt vaak sluimerend,
zonder veel pijnklachten, maar kan
opflakkeren en zich uiten onder vorm
van een abces. Ook hier vormt een
zorgvuldige mondhygiëne een belang-
rijke preventieve maatregel, aangevuld
met regelmatige opvolging door de
tandarts. Het verwijderen van tand-
steen is in dit kader een noodzakelijke
behandeling.
Extra aandacht bij stoornissen in
hemostase
Personen met een verhoogde bloeding-
neiging zijn vaak erg terughoudend op
vlak van mondhygiëne. Wanneer een
lichte ontstekingsgraad aanwezig is met
makkelijk bloeden van het tandvlees,
wordt minder nauwkeurig gereinigd
(
om bloeding te vermijden) en zal de
stapeling van tandplaque langsheen de
tandvleesrand ongestoord doorgaan.
→